Tytuł: Sztuka

Autorowi udało się zamrozić w kadrze decydujący moment. Słup światła wbity w głowę pierwszoplanowej postaci, łamiąc utarte standardy, na równi z nietuzinkowym podziałem kadru i zerwaniem z kulturą dbałości o perspektywę, prowokuje pytania o naturę gromów z jasnego nieba. Dzieło odważnie odchodzi od kiczowatej odpustowości wczesnej twórczości autora. Dla pełnego odbioru rekomendowane jest przyjęcie końskiej dawki rutinoscorbinu.

Być może cosiną, być może na temaksie, na pewno przewołanym.