Tytuł: Do koloru

MartaW

Aaa... rzeczywiście do koloru :)

Marian

Podejrzewam że to jeden z tych momentów, gdy chcesz pomierzyć światło, czy jeszcze coś da się zrobić tego dnia, a spust okazuje swoją wielką czułość.  Chociaż kto wie? Może tam coś było widać? Implycyt by esej w końcu napisał. O zafarbie i skutkach długotrwałego patrzenia przez wizjer. O nadziejach, myślach rozbieganych, o tym całym analogicznym świecie z kolorowego celuloidu.

Loel

No wtedy to pozostałoby tylko klękać przed samym sobą - dzieło doskonałe.

Marian

Bardziej zastanawia co by wyszło gdyby klisza i aparat były dobre?

Loel

Dobre patology nie jest złe, jak to mawiają